Mijn

[Duckje]

Twee jongens liepen in de heuvels en passeerden een oude mijnschacht.

"Hoe diep zou die wel niet zijn?" vroeg de een. "Geen idee," antwoordde de ander.

"Laten we er een steen in gooien en wachten tot we hem op de bodem horen vallen."

Zo gezegd zo gedaan.

Ze wachtten, maar hoorden niets, en dus gooiden ze een grotere kei naar beneden.

Nog steeds niets.

Een eindje verder vonden ze een oude spoorbiels.

Die pakten ze elk bij een uiteinde, en met veel moeite lieten ze het ding naar beneden vallen.

Nog altijd geen geluid! Plotseling zagen ze een bok in het gat springen.

Terwijl ze zich nog op het hoofd stonden te krabben van verbazing kwam er een man langs.

Qquot;Hebben jullie soms een bok gezien?"

"Ja," zei een van de jongens, "hij rende net pijlsnel langs ons heen en sprong in dat gat!"
"Nee, dat kan mijn bok niet zijn geweest," zei de man. "Die was vastgebonden aan een oude spoorbiels."

[Piet]

[edbe]